נעמי שמר 12, יבנה. בתיאום מראש בלבד

אִנְתַ עֹמְרִי – אם כלת’ם

رجعوني عنيك لأيامي اللي راحوا
علموني أندم على الماضي وجراحه
اللي شفته قبل ما تشوفك عنيه
عمر ضايع يحسبوه إزاي عليّ
انت عمري اللي ابتدي بنورك صباحه

قد ايه من عمري قبلك راح وعدّى
يا حبيبي قد ايه من عمري راح
ولا شاف القلب قبلك فرحة واحدة
ولا داق في الدنيا غير طعم الجراح
ابتديت دلوقت بس أحب عمري
ابتديت دلوقت اخاف لا العمر يجري
كل فرحه اشتاقها من قبلك خيالي
التقاها في نور عنيك قلبي وفكري
يا حياة قلبي يا أغلى من حياتي
ليه ما قابلتش هواك يا حبيبي بدري

اللي شفته قبل ما تشوفك عنيه
عمر ضايع يحسبوه إزاي عليّ
انت عمري اللي ابتدي بنورك صباحه

الليالي الحلوه والشوق والمحبة
من زمان والقلب شايلهم عشانك
دوق معايا الحب دوق حبه بحبه
من حنان قلبي اللي طال شوقه لحنانك
هات عنيك تسرح في دنيتهم عنيه
هات ايديك ترتاح للمستهم ايديه
يا حبيبي تعالى وكفاية اللي فاتنا
هو اللي فاتنا يا حبيب الروح شويه

اللي شفته قبل ما تشوفك عنيه
عمر ضايع يحسبوه إزاي عليّ
انت عمري اللي ابتدي بنورك صباحه

يا حبيبي تعالى وكفاية اللي فاتنا
هو اللي فاتنا يا حبيب الروح شويه

اللي شفته قبل ما تشوفك عنيه
عمر ضايع يحسبوه إزاي عليّ
انت عمري اللي ابتدي بنورك صباحه

يا أغلى من أيامي
يا أحلى من أحلامي
خدني لحنانك خدني
من الوجود وابعدني
بعيد بعيد أنا وانت
بعيد بعيد وحدينا
ع الحب تصحى أيامنا
ع الشوق تنام ليالينا
صالحت بيك ايامي
سامحت بيك الزمن
نستني بيك آلامي
ونسيت معاك الشجن

רַגַّעוּנִי עֵינֵיכּ לִאַיאַם אִלִّי רַאחוּ 

עַלִّמוּנִי אַנְדַם עַלַא מַאצִ’י וּגִרַאחֹה

אִלִّי שֻפְתֹה קַבְּל מַא תְשֻפַכּ עֵנֵיָّה

עֻמְר צַ’איַע יַחְסִבּוּה אִזַאיְّ עַלַיְّאַ

אִנְתֵ עֻמְרִי אִלִّי אִבְּתִדַי בִּנוּרַכּ צַבַּאחֹה

אִנְתֵ עֻמְרִי  

קַד אֵיְה מִן עֻמְרִי קַבְּלַכּ רַאח וַעַדַא

יַא חַבִּיבִּי קַד אֵיה מִן עֻמְרִי רַאח

וַלַא שַאף אֵל קַלְבּ קַבְּלַכּ פַרַחַה וַאחַדַה

וַלַא דַאק פִי אֵ-דֻّנְיַא עֵ’יר טַעַם (אֵ)לגִרַאח

אִבְּתְדֵית דִלוַקְת בַּס אַחִבּّ עֻמְרִי

אִבְּתְדִית דִלוַקְת אַחַ’אפ לַ(אֵ)לעֻמְרִי יִגְרִי

כֻּלّ פַרְחַה אֵשְתַקְהַא מִן קַבְּלַכּ חַ’יַّאלִי

אֵלתִקְאהַא פִי נוּר עֵינֵכּ קַלְבִּי וּפִכְּרִי

יַא חַיַאה קַלְבִּי יַא אַעְ’לַא מִן חַיַאתִי

לֵיה מַא קַאבֵּלְתֶש הַוַאכּ יַא חַבִּיבִּי בַּדְרִי

אִלִّי שֻפְתֹה קַבְּל מַא תְשֻפַכּ עֵנֵיָה

עֻמְר צַ’איַע יַחְסִבּוּה אִזַאיְّ עַלַיְّאַ

אִנְתֵ עֻמְרִי אִלִّי אִבְּתִדַי בִּנוּרַכּ צַבַּאחֹה

אֵ-לַיַّאלִי (אֵ)לחִלְוַה וּאֵ-שّוּק וּ(אַ)למַחַבַּّה

מִן זַמַאן וּ(אֵ)לקַלְבּ שָאִילְّהֹם עַשַאנַכּ

ד’וּק מַעַאְיַّא (אֵ)לחֻבּّ ד’וּק חַבַּّה בַּחַבַּّה

מִן חַנַאן קַלְבִּי אִלִّי טַאל שוּקַה לִחַנַאנַכּ

הַאט עֵינֵכּ תִסְרַח פִי דֻנְיֵתְהֹם עֵינַיְה

הַאט אִידֵיכּ תִרְתַאח לִלַמְסֵתְהֹם אִידַיְה

יַא חַבִּיבִּי תַעַאלַא וּכִּפַאיַה אִלִّי פַאתְנַא

הֻוֵ אִלִّי פַאתְנַא יַא חַבִּיבּ אֵ-רّוּח שְוַיֵה

אִלִّי שֻפְתֹה קַבְּל מַא תְשֻפַכּ עֵנֵיָה

עֻמְר צַ’איַע יַחְסִבּוּה אִזַאיְّ עַלַיְّאַ

אִנְתֵ עֻמְרִי אִלִّי אִבְּתִדַי בִּנוּרַכּ צַבַּאחֹה

יַא אַעְ’לַא מִן אַיָאמִי

יַא אַחְלַא מִן אַחְלַאמִי

לִחַנַאנַכּ חֻ’דְ’נִי  עַן אֵל וֻגוּד וּאִבְּעידְנִי

בַּעִיד אַנַא וִאִנְתֵ בַּעִיד וַחְדִינַא

עַלחֻבּّ תִצְחַّא אַיַאמְנַא עַ-שّוּק תִנַאם לַיַאלִינַא

סַאלַחֵת בִּיכּ אַיַאמִי סַאמַחֵת בּיכּ אֵ- זַמַן

נְסִתַנִי בִּיכּ אלְאַמִّי וּנְסִית מַעַכּ אֵ-שַגַן

השיבנו עיניך לימים שכבר חלפו

למדוני חרטה על העבר ופצעיו

כל אשר ראיתיו, לפני שראוךָ עיניי

חיי אבודים, איך יחשבו אותם עליי

אתה חיי, אשר מתחילים באורךָ את בוקרם

אתה חיי

כמה מחיי לפניך הלכו ונעלמו

יקירי, כמה מחיי הלכו

ולא ראה הלב לפניך שמחה אחת

ולא טעם בעולם חוץ מטעם הפצע

התחלתי עכשיו רק לאהוב את חיי

התחלתי עכשיו לפחד על חיי

כל שמחה שהשתוקקתי לפניך דמיוני

מצאתי באור עיניך ליבי ומחשבתי

חיי ליבי, היקר לי מחיי

למה לא ראיתי פניך ואהבתך יקירי יפה שלי

כל אשר ראיתיו לפני שראוךָ  עיניי

חיי אבודים איך יחשבו אותם עליי

אתה חיי אשר מתחילים באורךָ את בוקרם

הלילות היפים, והתשוקה והאהבה

מזמן והלב רוצה אותם עבורך

טעם איתי את האהבה, טעם גרגיר בגרגיר

מחסד לבי, אשר האריך געגוע לחסדך

שא עיניך כדי שישחו עיניי בעולמן

תן ידייך שידיי ינוחו באחיזתם

יקירי בוא, ומספיק לנו אשר עברנו

הוא אשר עברנו יקר לי, נוח קצת

כל אשר ראיתיו לפני שראוךָ עיניי

חיי אבודים איך יחשבו אותם עליי

אתה חיי אשר מתחילים לאורך את בוקרם

היקר ביותר בימיי

היפה ביותר בחלומותיי

אל חסדך קחני, מהמציאות הרחיקני

רחוק אני ואתה, רחוק יחדיו

על אהבה נעורר ימינו ועל תשוקה נישן לילותינו

השארתי לך את ימי, הרשתי לך את הזמן

שכחתי איתך בית אימי, ושכחתי איתך את ההגיון

דילוג לתוכן